Pastoraal Woord van diaken Marcel de Haas

Paaseitjes

Op het moment dat ik dit pastoraal woord schrijf is het half januari.
In enkele winkels ligt nog kerstchocola, 50 procent afgeprijsd. De laatste zakjes chocolade hulstblaadjes. Tussen de hulstblaadjes zie ik ook nog kruidnootjes liggen.. en een paar gebroken chocolade letters. Bakkers noemen dat bakkersverdriet.. Kerst of Sinterklaasversnaperingen die niet verkocht zijn .. Een paar schappen verderop liggen paaseitjes …

Pasen is nog ver weg.

Als u dit leest is het bijna Aswoensdag. Het duurt nog even voordat het Pasen is. Eerst wordt in het zuiden en in de landen om ons heen Carnaval gevierd. De avond voor Aswoensdag vieren wij Vastenavond.
Toen ik jong was bakte mijn moeder die dag altijd oliebollen, later toen zij het niet meer kon, haalde zij gebak bij de banketbakker. En mijn broer, zus en ik mochten net zoals op zaterdagavond een uur later naar bed. Een glas cola en een bakje chips. Vlak voordat wij naar bed moesten kregen wij alle drie een trommeltje. Een trommeltje om al je snoep wat je kreeg in de vastentijd te bewaren tot Paaszaterdagmiddag 12.00 uur… Een vastentrommeltje. Nu ik wat ouder ben ..Wij hebben altijd oliebollen of gebak op Vastenavond. Die traditie heb ik vastgehouden.

Aswoensdag

En dan is het Aswoensdag. De eerste dag van de veertigdagentijd. Veertig dagen waarin ons wordt gevraagd sober te zijn.. een glas wijn te laten staan .. enzovoort enzovoort.
Een periode van inkeer, bezinning, gebed, bekering, soberheid. Veertig dagen soberheid, de zondagen uitgesloten.

Welkom

Aswoensdag, 22 februari. In alle kerken en zelfs in een verzorgingshuis kunt u het askruisje toegediend krijgen. De priester of diaken zegt als hij een kruisje op uw voorhoofd zet met as..: Stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren of Bekeert u en geloof in de blijde boodschap. Welkom in één van onze kerken.. Altijd een mooie viering Aswoensdag. De as komt af van de palmtakjes van 2022 die verbrand worden voor het askruisje.

Veertig dagen op weg naar Pasen

De veertigdagentijd doet ons denken aan Jezus die veertig dagen de woestijn inging om te vasten. Veertig dagen at en dronk Hij niet. De heilige Geest leidt Hem naar de woestijn vlak na Zijn doop in de Jordaan door Johannes de Doper. Veertig Dagen en Jezus wordt op de proef gesteld door de duivel. Elke eerste zondag van de veertigdagentijd gaat het over Jezus in de woestijn. En de verleiding door de duivel. Veertig dagen was Jezus in de woestijn en vastte Hij.

Wat doen wij?
Laten wij deze veertig dagen figuurlijk de woestijn ingaan.

Veertig dagen

om tijd te maken,
om weer mens bij de mensen te worden.
Een tijd om je te verrijken
met een barmhartig hart.
Een tijd om je horizon te verruimen
tot de echte mens die je zelf bent
en tot hem of haar die jouw medemens is.
Een tijd om open te komen
voor echte rijkdom door je rijkdom te delen.
Veertig dagen, het begin van een nieuwe tijd.

Kies voor een levenshouding
die recht doet aan iedere mens, dichtbij en veraf,
met de voorkeur van Jezus voor de kleinsten en de zwaksten.
Die wijsheid wordt ons namelijk vanuit de woestijn toevertrouwd,
als wij dezelfde weg als Jezus gaan, tot zegen en vrede van velen.

Ik wens u allen een gezegende veertigdagentijd!